Τρίτη 28 Απριλίου 2015

Η ΑΠΟΦΡΑΔΑ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΠΑΝΙΩΝΙΟΥ... ΜΠΟΜΠΑΝ ΓΙΑΝΚΟΒΙΤΣ...( VIDEO )


Σήμερα συμπληρώνονται 22 χρόνια από την αποφράδα μέρα που ο Μπόμπαν Γιάνκοβιτς χτύπησε το κεφάλι του στην μπασκέτα του κλειστού της Αρτάκης και το gazzetta.gr ανατρέχει στα δημοσιεύματα της εποχής και θυμάται τον μεγαλύτερο εφιάλτη του ελληνικού μπάσκετ.
Το ελληνικό μπάσκετ και η περιβόητη «μασονία» έχει τόσες και τόσες ημερομηνίες να θυμάμαι από το δίμηνο Απριλίου - Μαϊου των τελευταίων 25 χρόνων. Αν της δινόταν η ευκαιρία να κάνει delete σε μία και μόνο ημέρα όλων αυτών των χρόνων, τότε αναμφισβήτητα θα σημάδευε την 28η Απριλίου και χωρίς συζήτηση θα γυρνούσε το ημερολόγιο από τις 27 στις 29 του μήνα.
Σ' αυτή την κατάμαυρη μέρα για το ευρωπαϊκό μπάσκετ, πριν από 22 χρόνια ακριβώς (21/4/1993), ο Μπόμπαν Γιάνκοβιτς σόκαρε όσο κανείς άλλος την κοινή γνώμη, μ'εκείνο το απίστευτο τραυματισμό στην μπασκέτα του κλειστού Αρτάκης που τον καθήλωσε στο αναπηρικό καροτσάκι για τα υπόλοιπα 13 χρόνια της ζωής του.
Με αφορμή την μαύρη επέτειο από την αποφράδα μέρα της 28ης Απριλίου του 1993, το gazzetta.gr θυμάται όσα έγιναν σ' εκείνες τις δύο τραγικές βραδιές για το ελληνικό μπάσκετ και ανατρέχει στα δημοσιεύματα και τα ρεπορτάζ των πολιτικών εφημερίδων της εποχής, έτσι για να θυμούνται οι παλιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι...
Η αρχή του τέλους
Οκτώ περίπου λεπτά πριν από το φινάλε, με το σκορ στο 50-56 για τον Παναθηναϊκό και μετά από ανατροπή 17 πόντων για τον Πανιώνιο,  ο Μπόμπαν ετοιμαζόταν να κατεβάσει τη διαφορά στους τέσσερις, έχοντας πάρει θέση στο λόου ποστ και βάζοντας στην πλάτη του τον νεαρό τότε Φραγκίσκο Αλβέρτη. 
Η κίνηση να απωθήσει τον «Φράγκι» για να φτάσει στο καλάθι ήταν η αρχή του τέλους. Ο ένας από τους δύο διαιτητές της αναμέτρησης, ο Σταυρός Κουκουλεκίδης, καταλογίζει επιθετικό φάουλ στον Μπόμπαν, τον στέλνει στον πάγκο για την υπόλοιπη διάρκεια του αγώνα (ήταν το 5ο), αλλά είναι σίγουρο πως θα απέφευγε το οποιοδήποτε σφύριγμα, αν ήξερε αυτό που θα ακολουθούσε. 
Ο ασυγκράτητος Γιάνκοβιτς καρφώνει με φόρα το κεφάλι του στην μπασκέτα και πέφτει αιμόφυρτος στο παρκέ, μπροστά στα έκπληκτα μάτια όλων. Το κακό έγινε μέσα σε δευτερόλεπτα. Ο Γιάνκοβιτς υπέστη συντριπτικό κάταγμα και εξάρθρωση στον 6ο αυχενικό σπόνδυλο που αυτομάτως πίεζε τον νωτιαίο μυελό, με αποτέλεσμα την παράλυση των κάτω άκρων του. 
«Κόουτς νικήσαμε;»
Ο Γιάνκοβιτς άργησε να καταλάβει αυτό που του είχε συμβεί. Την ώρα που οι γιατροί έκαναν συμβούλιο για να αποφασίσουν αν θα προχωρήσουν σε επέμβαση, ο ίδιος ήταν σίγουρος πως θα επιστρέψει γερός και δυνατός στα παρκέ. «Στόικο, εγώ θα ξαναπαίξω μπάσκετ» είχε πει μεταξύ άλλων στον Βράνκοβιτς, έναν από τους αντιπάλους του σ' εκείνο τον μοιραίο αγώνα που έσπευσε βεβαίως, όπως πολλοί άλλοι, να τον δουν στο νοσοκομείο.
Ενδεικτικό του πάθους του, του γεγονότος ότι δεν είχε αντιληφθεί τη σοβαρότητα της κατάστασής του είναι πως τις πρώτες ώρες της νοσηλείας του και μόλις αντίκρυσε τον προπονητή του, Βλάντο Τζόυροβιτς, το πρώτο που τον ρώτησε ήταν αν ο Πανιώνιος είχε νικήσει τον Παναθηναϊκό. 
H παρέμβαση Ιωαννίδη και η στήριξη των Γιαννακόπουλων
Από την πρώτη στιγμή η υπόθεση συγκλόνισε τη φίλαθλη Ελλάδα. Ο τραυματισμός του Μπόμπαν ήταν στο πρωτοσέλιδο σ' όλες τις πολιτικές εφημερίδες της εποχής, ενώ ήταν από τις στιγμές που το μπάσκετ ένωσε και τους μεγαλύτερους εχθρούς. Ο Γιάννης Ιωαννίδης ήταν απ' αυτούς που έσπευσαν να βοηθήσουν, φέρνοντας στην Αθήνα έναν από τους κορυφαίους νευροχειρούργους, ενώ το ίδιο έπραξαν με τη σειρά τους και ο Παύλος με τον Θανάση Γιαννακόπουλο, οι οποίοι από την πρώτη μέρα έσπευσαν στο νοσοκομείο για να βοηθήσουν με κάθε τρόπο. 
Μάλιστα εκείνα τα κρίσιμα 24ωρα γίνονταν πολύωρα ιατρικά συμβούλια προκειμένου να ληφθεί η καταλληλότερη απόφαση, καθώς υπήρχαν διαφορετικές γνώμες για το πώς έπρεπε να αντιμετωπιστεί το θέμα. Η 4ωρη επέμβαση έγινε τελικά στο ΚΑΤ, με τον νευροχειρούργο Παπαδάκη, προσωπικό φίλο του Γιάννη Ιωαννίδη, να παίρνει την απόφαση και να δηλώνει πως η εγχείρηση ήταν επιβεβλημένη.
Συμπατριώτες του που αγωνίζονταν εκείνη την εποχή στην Ελλάδα (π.χ. Τάρλατς) στάθηκαν από την πρώτη στιγμή στο πλευρό του, ενώ ενδεικτικό του σοκ που προκάλεσε ήταν η δήλωση του Γιάννη Ιωαννίδη που μίλησε για τον «φανατισμό που σκοτώνει το μπάσκετ!». «Ολα αυτά είναι αποτέλεσμα του φανατισμού. Πρέπει να σταματήσει αυτή η ένταση και οι παίκτες να μην αισθάνονται σαν τους Χριστινούς στις ρωμαϊκές αρένες» είχε πει τότε ο εκρηκτικός «Ξανθός» που ήταν η επιτομή της έντασης, του πάθους και του φανατισμού εκείνης της εποχής.
Αϋπνος επί μέρες ο Κουκουλεκίδης
Οι πρώτες βραδιές του διαιτητή Κουκουλεκίδη μετά το συμβάν έμοιαζαν με εφιάλτη. Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ της εποχής (εφημερίδα ΕΘΝΟΣ 30 Απριλίου του 1993), τη βραδιά του αγώνα ο διαιτητής που καταλόγισε το φάουλ έμεινε άυπνος βλέποντας και ξαναβλέποντας την περιβόητη φάση. Ηθελε να σιγουρευτεί για την ορθότητα της απόφασής του και σ' αυτό βοήθησαν πολλοί παράγοντες του ελληνικού μπάσκετ που επικοινώνησαν τις επόμενες ημέρες μαζί του για να τον διαβεβαιώσουν πως η απόφαση ήταν ορθή. 
Ο Μπόμπαν είχε έναν δικό του τρόπο για να ξεσπάει τα νεύρα του κι αυτοί που τον ήξεραν υποστήριζαν πως η κίνηση να χτυπήσει το κεφάλι του στην μπάσκετα δεν ήταν πρωτόγνωρη. Ο Κώστας Μίσσας, γέννημα θρέμμα του Πανιωνίου, είχε αποκαλύψει τότε πως ο Μπόμπαν είχε την τάση να αντιδρά μ' αυτό τον τρόπο. «Κάποτε είχε χτυπήσει το κεφάλι του στο κιγκλίδωμα, αλλά ευτυχώς δεν είχε πάθει ζημιά», είχε δηλώσει τότε ο Μίσσας, εξηγώντας πως ο Μπόμπαν παθιαζόταν με το παιχνίδι και αντιδρούσε μ' αυτό τον τρόπο, όταν τα έβαζε με τους διαιτητές ή με τον εαυτό του.
O Γιάνκοβιτς, παρά τις λιγοστές ελπίδες που εξέφραζαν στην αρχή οι γιατροί, δεν κατάφερε ποτέ να σηκωθεί από το αναπηρικό καροτσάκι. Εζησε έτσι μέχρι τις 28 Ιουνίου του 2006, αντιμετωπίζοντας στη διαδρομή πολλά προσωπικά, οικογενειακά προβλήματα και εκφράζοντας παράπονα για την συμπεριφορά ανθρώπων που στην πορεία τον ξέχασαν. Αυτοί ωστόσο που δεν τον ξέχασαν ποτέ ήταν οι φίλοι του Πανιωνίου που ακόμη και σήμερα τραγουδούν το όνομά του στα παιχνίδια του Πανιωνίου...
Οσο για τις συμπτώσεις; Ο Μπόμπαν τραυματίστηκε στις 28 του  Απρίλη (1993), έφυγε από τη ζωή στις 28 του Ιούνη (2006) στη Ρόδο και την ίδια ημέρα, ο Βλάντο, ο γιος του, σημείωσε 28 πόντους με το παιδικό του Πανιωνίου!
Y.Γ: Οι φωτογραφίες δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα ΕΘΝΟΣ εκείνης της εποχής.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου