Ευχαριστούμε που προσπαθείς να ομορφαίνεις τις Κυριακές μας!!!
Μπράβο σε όλους που μας ανεβάζετε ψηλά!!!
Τα λόγια αυτά τα έγραψε η αγαπημένη μου φίλη και νεαρή δημοσιογράφος Γλυκερία Παπαδοπούλου στο προφίλ του προέδρου του ΜΑΣ Στίβος, του Γιάννη Μπαλκόπουλου που εδώ και δύο χρόνια έχει αναλάβει το τιμόνι της ομάδας στα χέρια του.
Τα λόγια της Γλυκερίας είναι ενδεικτικά για το σύνολο της προσφοράς και της πίστης αυτού του παιδιού στο χωριό του και στο σωματείο του, τον ΜΑΣ Στίβος.
Δεν είναι και λίγο στα χρόνια αυτά να είσαι πρόεδρος μιας ερασιτεχνικής ομάδας και να καταφέρνεις να την ανεβάσεις μέσα σε δύο χρόνια ισάριθμες κατηγορίες!
Από την Γ΄ κατηγορία στην Β΄ και από εκεί στην Α΄ ερασιτεχνική μέσα σε λιγότερο από εικοσιτέσσερις μήνες!
Ίσως το πιο σπουδαίο όμως είναι ότι ο Γιάννης Μπαλκόπουλος είναι σχεδόν συνομήλικος των παιδιών που αγωνίζονται στην ομάδα του και μάλιστα πριν δύο χρόνια έπαιζε και εκείνος μαζί τους μέσα στα γήπεδα φορώντας την φανέλα του ΜΑΣ Στίβος...
Ένα νέο παιδί που καθημερινά αγωνίζεται για το μεροκάματο και από εκεί και πέρα όλη η ενέργεια, όλη του η δύναμη, όλο το νεανικό πάθος του αφερώνεται με την συντροφιά λίγων φίλων του, για την ομάδα και τις καθημερινές υποχρεώσεις της.
Στην ηλικία κάτω των τριάντα ετών ο Γιάννης είναι ο νεαρότερος πρόεδρος που καταφέρνει κάτι τέτοιο και αυτό από μόνο του αποτελεί ένα ρεκόρ στο ερασιτεχνικό και όχι μόνο, ποδόσφαιρο.
Παράδειγμα προς μίμηση για όλη τη νέα γενιά που πρέπει επιτελους κάποια στιγμή να βγει μπροστά -όπως ο Γιάννης- και να αναλάβει ευθύνη διοίκησης, όχι μόνο στον αθλητισμό, αλλά σε όλους τους τομείς των δράσεων κάθε τοπικής κοινωνίας.
Ο Γιάννης Μπαλκόπουλος δεν δίστασε να βουτήξει στα βαθιά αναλαμβάνοντας τον ΜΑΣ Στίβος σε δύσκολα χρόνια και σε ιδιαίτερα δύσκολη κομβική στιγμή για το σωματείο που βρίσκονταν αρκετά χρόνια μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας με πολλούς από τους παλιούς παίκτες να έχουν κλείσει τον κύκλο τους και να αποχωρούν αγωνιστικά.
Έπρεπε να βρεθούν νέα παιδιά και να ψηθούν άμεσα.
Από τον τερματοφύλακα Μαγδάκη μέχρι τον Τοπουζλίδη πέρυσι και τον αγέραστο Αλευρά με τον Γιώργο Παπαδόπουλο τον ''Σπόρο'' φέτος, μέσα σε δύο χρόνια ο Μπαλκόπουλος και οι συνεργάτες του ανέδειξαν ή έφεραν με μεταγραφή στον ΜΑΣ Στίβος εξαιρετικές περιπτώσεις σε όλες τις θέσεις.
Και όλα τα παιδιά αυτά τους δικαίωσαν ανεβάζοντας την ομάδα δύο συνεχόμενες χρονιές!
Τυατόχρονα έγιναν και στοχευμένες προσλήψεις στην τεχνική ηγεσία.
Πέρυσι ο Παναγιώτης Αδελφόπουλος, φέτος ο Πέτρος Πετρίδης δικαιώθηκαν και εκείνοι με την σειρά τους με τις ανόδους που πέτυχαν ως προπονητές!
Ο Μπαλκόπουλος έτρεχε, έσπαγε το κεφάλι του, στεναχωριόνταν ή χαίρονταν εναλάξ με κάθε τι το καθημερινό ή το απρόοπτο και είχε την ευθύνη για όλα αυτά. Οι επιλογές του δικαιώθηκαν και μάλιστα με τον καλύτερο τρόπο.
Από κοινό μας φίλο γωρίζω το πόσο προσπάθησε και το πόσο πόνεσε για να γίνουν όλα αυτά, αλλά και όσους ανθρώπους μέσα στο Στίβος να ρωτήσεις τα ίδια θα σου πουν.
Αρχικά σαν παίκτης της ομάδας και στη συνέχεια πρόεδρος της, τα καλύτερα χρόνια του για τον ΜΑΣ Στίβος!
Και να που απο την προσφορά του μέσα από τα γήπεδα βρέθηκε να προσφέρει από ένα άλλο πόστο ευθύνης στην αγαπημένη του ομάδα και στο τέλος δύο ονειρεμένων σεζόν να βρίσκεται ψηλά στον αέρα από τα χέρια των δικών παικτών που μέσα στο Περιβολάκι του απέδωσαν ύψιστες τιμές αναγνώρισης ως πρόεδρο τους!
Και το πόστο του προέδρου δεν είναι μικρό πράγμα...
Όσοι έχουν αγωνιστεί στα πρωταθλήματά μας γνωρίζουν καλά πόσο ''ηλεκτρική καρέκλα'' είναι η καρέκλα του προέδρου, πόσες πίκρες πρέπει να καταπιεί κανείς για να αντέξει, πόσες θυσίες προσωπικές και επαγγελματικές πρέπει να κάνει και πόσο δύσκολο είναι να επιβληθεί κάποιος σε ένα σύνολο παιδιών με διαφορετικούς χαρακτήρες και νοοτροπίες.
Τα κατάφερε όμως και έγραψε ιστορία και για το χωριό του και για τον ίδιο.
Τα κατάφερε γιατί το πίστευε, έτσι ακριβώς όπως το γράφει η Γλυκερία. Το πίστευε παραπάνω από όλους τους άλλους και πάλεψε δύο ολόκληρα χρόνια για να κάνει πρωταρχικά και τους υπόλοιπους να το πιστέψουν.
Και αυτό είναι το σημαντικότερο μήνυμα και ο λόγος που γράφω το άρθρο αυτό.
Χρειαζόμαστε σε κάθε χωριό, σε κάθε ομάδα, σε κάθε σωματείο Μπαλκόπουλους!
Χρειαζόμαστε τη νεανικη ορμή τους, τον φρέσκο αέρα και το πάθος της νιότης τέτοιων παιδιών και ολόκληρης της γενιάς τους που πρέπει -το ξαναλέω- να βγουν μπροστά.
Και όσοι τολμήσουν και βγουν μπροστά θα δικαιωθούν αν δουλέψουν επίμονα, προσγειωμένα και με πίστη.
Όλα τα συμβούλια σε κάθε ομάδα χρειάζονται αυτό το ''νέο αίμα'' από τα νέα παιδιά.
Από κάθε πόστο υπάρχει η δυνατότητα να προσφέρει όποιος τολμήσει.
Ο Γιάννης ο Μπαλκόπουλος το τόλμησε, το πάλεψε και από εκεί ψηλά που τον σήκωσαν οι παίκτες του μέσα στο Περιβολάκι νιώθει δικαιωμένος και στέλνει το δικό του μήνυμα στα παιδιά της γενιά του:
Ο Τολμών Νικά.
Νικά Παντού στη ζωή!!!
Καλή δύναμη πρόεδρε για την Α΄ κατηγορία, καλή πορεία του χρόνου και ότι καλύτερο στο Στίβος και στον ΜΑΣ !!!
Τσολάκης Βασίλης / www.strymonikostoday.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου